,,Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest;
nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi” św. Jan Paweł II
Ś.p. Janina Kwiatkowska (1943-2022)
Przepełnieni żalem i smutkiem, żegnamy Naszą przyjaciółkę i koleżankę. Wieloletnią wychowawczynię i nauczycielkę (od 1975 r. do 2004 r.), wspaniałego pedagoga, a przede wszystkim dobrego człowieka, ś.p. Janinę Kwiatkowską, emerytowanego pracownika Zespołu Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego w Przemystce
Kto Cię znał, ten wie, że śladów dobra w twym życiu nietrudno się doszukać, że zawsze Byłaś wierna Conradowskiej etyce, którą wyznawałaś
,,Człowiek sam przez się jest niczym i wart jest ani mniej, ani więcej tylko tyle, ile warta jest jego praca i jej uczciwe wykonywanie w uczciwym celu”.
Często wyznawana maksyma przynosiła Ci ból i cierpienie, lecz zawsze Byłaś uśmiechnięta i życzliwa, optymistycznie nastawiona do świata
i ludzi. Kochałaś pracować, czytać książki, studiować wiedzę i nauczać. Zarażałaś uczniów miłością do literatury, chęcią do nauki i zdobywania wiedzy. Fascynowałaś młodzież dokładnością, obowiązkowością i elokwencją. Charakterem, postawą życiową i pogodą ducha odcisnęłaś piętno na wielu swoich uczniach i ich rodzicach oraz kolegach i znajomych. Zawsze miałeś czas by wysłuchać, doradzić. Zawsze gotowa by pomóc.
Niech dobro, jakie wyświadczałaś swym życiem innym, na zawsze jaśnieje w naszej pamięci. Bo jak rzekł Ksiądz Jan Twardowski:
,, Nie umiera ten, kto trwa w pamięci innych”
Uczucie pustki i żalu przeminie lecz wartości życia Pani Janiny pozostaną z nami. Powtórzmy więc za poetą Horacym:
Non Omnis Moriar – Nie Wszystek Umrę.
My będziemy o Pani Ninie pamiętać!
Pogrążonej w bólu Rodzinie, składamy szczere wyrazy współczucia, łącząc się w żalu i żałobie.
Dyrekcja, Grono Pedagogiczne, pracownicy administracji i obsługi, emerytowani nauczyciele i pracownicy szkoły oraz absolwenci ZSRCKU w Przemystce
