Przypominamy, że to  polska akcja społeczna propagująca znajomość literatury narodowej, w której obszerne fragmenty dzieł odczytywane są publicznie, również w środkach masowego przekazu.

To coroczna akcja wspólnego czytania, do której przyłączyć się mogą wszystkie chętne osoby, placówki edukacyjne i kulturalne oraz instytucje publiczne i społeczne w kraju i za granicą.

Została ona zapoczątkowana  w 2012 roku, a pierwszą  czytaną książką była nasza epopeja narodowa „Pan Tadeusz”. Tegoroczną lekturą jest  „Kordian”.

To jeden z najbardziej znanych dramatów Juliusza Słowackiego, który po raz pierwszy ukazał się drukiem w 1834 roku w Paryżu i należy do najważniejszych dokonań literackich poety.

Autor ukazał w nim obraz epoki i romantyczną wizję losów pokolenia polskich konspiratorów, punktem wyjścia czyniąc spisek podchorążych, związany z przygotowaniami do zamachu na życie cara.

Główny temat odnosi się wprost do powstania listopadowego, m.in. poprzez analizę przyczyn i skutków klęski wolnościowego zrywu.

W poszczególnych częściach dramatu przeplatają się motywy realistyczne i fantastyczne, a nastrojowa sceneria podkreśla symboliczny wymiar dzieła, którego kluczowym zagadnieniem jest kwestia narodowowyzwoleńcza

Dzieło Słowackiego to także historia o dojrzewaniu młodego człowieka, dotkniętego bólem istnienia, poszukującego celu, który nadałby jego życiu sens.

To także przepiękna opowieść o konfrontacji marzeń z rzeczywistością.

Jest to dramat wieloaspektowy, który, tak jak zaznaczył w swoim liście zachęcającym do przeczytania tej lektury pan prezydent Andrzej Duda: Jest to dzieło mówiące „O tym, że wolność i niepodległość wymagają bezinteresownego poświęcenia i ciągłej gotowości do czynu. Że odpowiedzialność, konsekwencja i wola działania prowadzą do zwycięstwa, a niezdecydowanie, strach i złudzenia – do klęski”.

Na przestrzeni lat Kordian doczekał się wielu wydań i był chętnie wystawiany w teatrze. Do dziś pozostaje jednym z najczęściej interpretowanych i dyskutowanych utworów, zajmując poczesne miejsce w kanonie polskiej literatury.

Przejdź do treści